Koekjes bakken in stijl

Voor het tweede weekend op rij is manlief een weekendje weg (ik doe iets verkeerd hier..). Deze zondag had ik zin om rustig aan te doen in de ochtend en we skipten church. In plaats daarvan gingen we samen koekjes bakken. Ook wel een zonagochtend ding, toch?

Simpel

Het recept is simpel: zo'n kant en klare pot van de Hema voor chocolate chip koekies (wij hadden nog de versie van Pasen staan met alleen maar gele 'smarties'). Alleen een beetje boter en eigeel toevoegen en klaar is kees. Scott heeft de pot vol overtuiging geleegd in de kom. Smartie voor smartie. Ik gooide de boter en ei erbij en kneedde het deeg terwijl hij er lekker in bleef roeren met een mini-pollepel.

In stijl

Scott stond heerlijk rustig op het keukentrapje. Zo had ik eindelijk eens de gelegenheid om zijn toffe outfitje van Tumble 'n Dry eens goed vast te leggen. Het spijkerbroekje heeft een stoere wassing en is comfortabel omdat hij van een joggingachtige stof is. Het shirtje heeft heel veel leuke details. De strepen voorop verspringen. Het borstzakje heeft smallere streepjes en een knoopje. De mouwtjes hebben een kleine inkeping. En wat ik er ook zo leuk aan vind, is dat het zo'n longshirt is waarbij een stuk zwarte stof het shirt langer maakt. Toen de koekjes eenmaal in de ovenzaten, klom hij op zijn foxrider (via Happy Creations Shop) om te kijken hoe het ervoor stond.

Het krukje waar Scott op staat schilderde ik in de kleur mosterdgeel van Rustoleum. Ideale verf: zonder schuren of grondverf kun je meteen beginnen. Perfect voor zo'n luie klusser zoals mij!

Smullen maar!

Na een kwartiertje in de oven en half uurtje afkoelen en knapperig worden, kon Scott eindelijk lekker van de zelf gemaakte koekjes knabbelen. Dat deed hij met een van onze lievelingsbordjes: die van Muse Kids. Wel altijd even oppassen geblazen als hij die gebruikt omdat het bordje van keramiek is. Ik ben zo verliefd op dat lieve berengezichtje!

Het bordje komt van heel ver weg. Namelijk helemaal uit Thailand. Nicoline van Muse Kids kwam toevallig de ontwerpers/makers van dit leuke keramiek tegen toen zij daar van een vakantie aan het genieten was. Ze kocht er zelf wat maar kon de leuke ontwerpen niet loslaten. Die nacht schoot het idee te binnen dat een kinderservieslijn ervan ook super tof zou zijn. Nicoline wist vanuit Nederland weer contact te leggen met de makers en samen ontwikkelden ze de toffe kinderlijn.

Bij de samenwerking kwam veel kijken; denk aan alle regeltjes van de douane etc. Uiteindelijk kwam toen toch de eerste doos aan in Nederland. Meteen openen durfde Nicoline niet: stel dat al het moois tijdens de reis stuk was gegaan! Ze wachtte tot haar zoontje weer uit school was en liet die de doos openmaken. Zijn reactie: 'ja, ik zie een krokodil en daar wil ik van eten!'. Eind goed, al goed dus. Nicoline droomt stiekem al van een uitbreiding van de lijn met andere tekeningen en bijpassende items. Ik zou zeggen: houd haar instagram in de gaten!!

Ok, wij hebben nu genoeg binnen gezeten vanochtend. Het zonnetje schijnt. Wij gaan nu lekker naar buiten en in de tuin spelen. Wat is jouw plan voor deze mooie zondag?